در این حوالی کسی نیست

راه تو را نشانم بدهد

مرا برهاند زین رنج وحیرانی

راه و نشان دلدارم  بدهد

به هر که پرسیدم راه تورا پرسیدم

دستانش بلند است گوید یار جوابم بدهد

فقط بنشسته به جایی زیر لب گویند

دعا کنم برای او بلکه ثوابم بدهد

یا بااصالح مددی.............

سلام اقای خوبم

میدونم

روسیاهم

در شب میلادت

سرم پایینه

از بس گنه کردم

و دلت را خون

میدونم.............

دلم میخواد پروازز کنم به سوی اسمون

تارها شوم

اقای مهربانیها

تو یاری کن

در این ظلمتکده  دنیا

تو چراغی باش

 برهان مارا

زین تلاطم سهمگین

و امواج خروشان سیاهی

و برسان مارا به ساحل امید و مهربانی

آقای من..

قرار نیست فقط غروبهای پنجشنبه تا غروب جمعه

سراغت را بگیریم..

قرار نیست فقط جمعه ها انتظار ظهورت را بکشیم..

آری..

شنبه هم میشود از دوریت ناله سر داد..

یکشنبه هم میشود انتظارت را کشید..

دوشنبه هم میشود دنبال گمشده گشت..

سه شنبه هم میشود با آقا درد دل کرد..

چهارشنبه هم میشود به خاطر آقا گناه نکرد..

یا بن الحسن

دوریت درد بی درمان است

ای پسر فاطمه

امروز جمعه نیست اما دلم برایت تنگ است..

از نو شکفت نرگس چشم انتظاریم       گل کرد،خار خار شب بی قراریم

تا شد هزار پاره دل از یک نگاه تو        دیدم هزار چشم در آیینه کاریم

گر من برای دیدنت از خویش می روم           از خویش می روم که تو با خود بیاریم

بود و نبود من همه از دست رفته است     باری مگر تو دست برآری به یاریم

کاری به کار غیر ندارم که عاقبت          مرهم نهاد نام تو بر زخم کاریم

با ناخنم ب سنگ نوشتم بیا بیا

زان پیشتر ک پاک شود یادگاریم

سلام آقای خوبی ها

این روز ها بقدری درگیر زندگی شده ام

ک کمتر یاد توام!

ببخش برمن اگر درد انتــظارت را             میان مشغله هایم عجیب گم کردم

تمام فکر من امروز غرق دنیا شد             من ای طراوت باران حبیب گم کردم

آه از این چشم های بی لیاقت توباشی وما تو را نبینیم

آه از این دل بی لیاقت  تو غریب باشی ما راغم نباشد

آه از این همه بی غیرتی تو هل من ناصر بگویی وما این همه کر

چند جمعه مانده تا لایق شدنمان ارباب

برای بیداریمان دعا می خوانی دلشکشته ی من

چقدر از آسمان دورم

چقدر رنگ زمین گرفته دلم

چقدر غرق ظلمتم وچقدر دلتنگ نورم

اینجا قرار بود نقطه ی پروازم شود تا خدا

اینجا قرار بود همانی شوم که او می پسندد

ای آقاجان ای رابط میان زمین و آسمان خودت به فریاد دلمان رس

خیلی تنهام

سلام ای آقای من

هنوز نمیدانم جمعه ها بها هستند یا بهانه وهنوز نمیدانم که ندبه ها ندا هستند یا نشانه وکمیت کمیلم راه را گم کرده است یانه

ای آقای من ،

زبان بهانه ای دوباره از امام زمان خویش دارد وای مونس و همدم یتیمان بی پدر ای آفای من جاده سبز انتظار با استقبال دلهایی همراه است که کمیت کمیلشان لنگ میزند و نوای ندبشان دلی به چنگ نمیزند.

دوست دارم در سرزمین دل خبر از آشنایی گیرم که با او آشتی کنم بگویم که دگر گناه نمیکنم ،حرام را نگاه نمیکنم ،پا به هر جایگاه نمیگذارم،،.....

ای سید من حق داری !

ادعای شیعه شگفتی میزنیم و حرم دل را که جای نامحرمان نیست به نامحرمی محرم میکنیم و با خبر داری خود را به بی خبری میزنیم وبا این حال باز میگوییم منتظرت هستیم .

ای مولای من جویبار اشک دگر دریا میطلبد.

خوب شدن وبا تو بودن سرمایه میخواهد که سرزمین دل به دنبال ان است ولی هر کجا که مینگرد از عطشناکی خود به سرابی میرسد و باز تشنه تر از قبل به امیدی دوباره میگردد واما نمیداند این سرمایه کلمه ای است که عشق تو را درون خود گنجانده است.

میدانم دیدن چنین یوسفی دل یعقوب میخواهد

من جمعه ها را میعاد گاهی میدانم که وعده ی یار در آن میعاد گاه تحقق میابد.

سلامتی و تعجیل در امر فرج یوسف زهرا صلوات

چه انتظار عجیبی

توبین منتظران هم

عزیز من چه غریبی

عجیبتر که چه آسان 

ندیدنت شده عادت

چه بیخیال نشستیم

نه کوششی نه وفایی

فقط نشسته وگفتیم

خدا کند که بیایی

هر سحر منتظر یار نباشم چه کنم ؟

من اگر اینهمه بیدار نباشم چه کنم ؟ 

گریه بر درد فراق تو نکردن سخت است

خونجگر از غمت ای یار نباشم چه کنم ؟ 

عده ای بر سر آنند اسیرت نشوند

من بر آنم که گرفتار نباشم چه کنم ؟ 

تو چه کردی که من از خواب و خوراک افتادم ؟

راستی ، اینهمه بیمار نباشم چه کنم ؟ 

چهارده بار خدا عاشق تو شد من اگر

عاشق روی تو یکبار نباشم چه کنم ؟

ابرویت تیغ مصری است که جان میطلبد

به طلبکار بدهکار نباشم چه کنم ؟ 

خواستم نام مرا هم بنویسند همین

سر بازار خریدار نباشم چه کنم ؟ 

من اگر مثل تو هر صبح و غروبی آقا

فکر بین در و دیوار نباشم چه کنم ؟

آقای من !دلم گاهی سخت برایت تنگ میشود

خودت بگو تاکدام جمعه دست به سرش کنم ... 

هرجمعه ای که میشود افسوس میخورم 

شاید که نه حتما هنوز دلم لایق میزبانیت نشده

اما به من نه!به گناهم نه!به امیدم نگاه کن!بیا

این روزها که گرگهای جهان رحم به کودکان هم نمیکنند  

مظلومیت کودکان کربلا برایت تداعی میشود

 امیدماهم  همان قلب مهربان توست که میدانم 

طاقت دیدن اینهمه مظلومیت راندارد

اگر چه ما یک عمر است که مظلومیت تورانادیده گرفتیم 

اما میدانم تومثل ما نیستی!پس حتما میایی ...

امیدوارم این جمعه،جمعه موعود باشد

....

تشنه را عطش نمیکشد،فکر آب میکشد مرا

جمعه های سرد و بی طلوع،این سراب میکشد مرا

بس که ندبه خوانده نای من،صبح خسته ازصدای من

بس که چشم باز مانده ام،حرف خواب میکشد مرا

عاشقیّ قطره ای چو من،آن هم عشقِ روی مهرو ماه

من کجا و عشق او کجا،آفتاب میکشد مرا

هر گناه و هرخطای من،ثبت شد میان یک کتاب

چون شنیده ام که خوانده ای،این کتاب میکشد مرا

هرقنوت و هر دعای عهد،خالصانه محض روی تو

گوئیا حساب کرده ای!این حساب میکشد مرا

وعدههای داده ی تورا،جمعه جمعه ثبت کرده ام

از ثواب منتظر نگو،این ثواب میکشد مرا

گفتمش نقاش را نقشی بکش از زندگی        با قلم نقش حبابی بر لب دریا کشید

گفتمش چون میکشی تصویر مردان خدا         در بیابان تک درختی یکه و تنها کشید

گفتمش نامردمان این زمان را نقش کن          عکس یک خنجر پشت سر مولامان کشید 

گفتمش تصویری از لیلی و مجنون را بکش      در کنار عکس حیدر عکس زهرا را کشید

گفتمش بر روی کاغذ عشق را تصویر کن         در بیابان بلا تصویر یک سقا کشید

 گفتمش سختی و اه ودرد گشته حاصلم        گریه کردو آهی کشیدو زینب کبری کشید

گفتمش درد دلم را با که گویم ای رفیق           عکس مهدی را کشید وبس چه زیبا کشید

گفتمش ترسیم کن تصویری از روی حسین      گفت این یک را بباید خالق یکتا کشید

هوای سینه ام تنگ است، برگرد     نفس بی رنگ بی رنگ است، برگرد

زمین روی مدارش نیست، انـگـار...     دو تا پـای زمان لـنگ است، برگرد

میان خوب و بد تشخیص سخت است    جـهان لـبریز نیرنگ است، برگرد

تـــو دریــایی تــریـنـی و پــس از تــو     دل دریـــا بــد آهنگ است، برگرد

در ایــن ایــام دلــگـیـر و مـوازی     جـهان بـی تو چه دلـتنگ است، برگرد...

من گریه میریزم به پای جاده ات تا                       آیینه کاری کرده باشم مقدمت را

اول ضمیر غائب مفرد کجایی؟                           ای پاسخ آدینه های پر معما؟!!

حتمیه بی چون چرا برگرد شاید...                       راحت شویم از دست اما و اگر ها

آقا نماز جمعه ی این هفته با تو...                       پای برهنه آمدم تا کوفه با پا...

پایان شب های بلند انتظاری                           آیا برای آمدن میلی نداری؟

من نذر کردم خاک پایت را ببوسم                          آیا سر این بنده منت میگذاری؟

من دل ندادم تا که روزی پس بگیرم                می خواستم پیشت بماند یادگاری...

دل من خون شد از این غم تو کجایی؟ و ای کاش که این جمعه بیایی !

دل من تاب ندارد ،همه گویند به انگشت اشاره مگر این عاشق دل سوخته ارباب ندارد .

تو کجایی؟

وتو انگار به قلبم بنویسی :

مگر این منجی دلسوز طرفدار ندارد که غریب است ؟ وعجیب است ...

که پس از قرن و هزاره هنوزهم که هنوز است دو چشمش به راه است

مگر سیصدواندی نفر از شیفتهگانش زیاد است

که گویند به اندازه ی یک بدر علمدار ندارد

و گویند چرااین همه مشتاق ولی اوسپهش یار ندارد!!!!

جز تو کسی نیامده آقا ، سر قرار                 انگار بی تو نیست کسی ،غرق انتظار

این جمعه هم گذشت وتو مثل همیشه باز    در انتظار خویش نشستی به انتظار

آقا جان دیگر نمیگویم بیا ،چرا باید بگویم بیا

مگر نیامدی ،مگر نبودی !!!؟؟؟

از این به بعد میگویم آقاجون برگرد ...غلط کردیم برگرد ...

آقاجان ...

من نشانی از شما ندارم ،اما نشانی ام را برایت مینویسم

در عصر های انتظار به حوالی بی کسی قدم بگذار

خیابان غربت را پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو کلبه ی غریبیم را پیدا کن

کنار بید مجنون خزان زده وکنارمرداب آرزوهای رنگی ام

درکلبه را باز کن به سراغ بغض خیس پنجره برو ،حریر غمش را کنار بزن مرا خواهی دید ،با بغضی

کویری که غرق انتظارت است

اللهم عجل لولیک الفرج

آقاجان

من.... من یک قطره ی کوچولوی تنهای تنها در این دریای بزرگ دنیام،دارم غرق میشم .

گاهی وقتا از این که در این دنیا اومدم ازخدا گلایه کردم اما بعدش پشیمون شدم به خودم گفتم این یه جور ناشکریه ،خدا همیچی

واست فراهم کرده از هر نظر تو نباید ناشکر باشی ..

اخه میدونی آقا جون خیلی دلم گرفته ،دلم واسه شما تنگه یکی رو ندارم که باهاش دردو دل کنم ،همه باهام دوستن اما نمیدونم باید

باور کنم یا نه انگار دارن الکی بهم لطف میکنن ،نمیدونم ..

من هیچوقت دلم نمی خواد گناه کنم اما نمیدونم چرا شرایط جوری میشه که گناه نکردن واسم سخت بشه

آقاجون شما همیشه همه جا هوامو داشتید حتی وقتی خواستم گناه کنم باز بهم تلنگر زدید ویکی از خوباتونو سر راهم قرار دادید.

مولای من تو را به جان مادرتون فاطمه که منم هم نام ایشون هستم وبه حرمت چادر ایشان که سعی کردم آن را حفظ کنم ،دستمو

بگیریدونگذارید در این دنیا که سرشار از گناه و دلبستگی و آرزوست غرق بشم .

مگه چی میشه از میان این همه خوبایی که سراغ داری یکیشو واسه من انتخاب کنی ،آخه منم دل دارم ،درسته یکم پر توقعم اما اگه

شما لطف کنید میشه ،میدونم  که میشه .

کاش میشد یه دونه از تسبیحتون بودم تا همیشه دست رو سرم می کشیدید و آرومم میکردید

کاش میشد یبار ببینمتون اونوقت دلم آروم میشد .

همیشه سر سجاده وهنگام قنوت نمازم برا ی فرجتون دعا میکنم

خداااااااایااااااا فرج آقایمان مهدی را برسان .امین

خیلی دلم گرفته از تو خبر ندارم ،با این وجود دلدار ،محتاج یک دعایم

تا خواستم بیوفتم دستم را گرفتی اینبار هم ،  محتاج یک دعایم

یا ابا الحسن کجایی من آمدم گدایی

شرمنده ازکجاهادیدی گناه کردم خیلی شدم گرفتار ،محتاج یک دعایم

نگذاشتی بریزد یک لحظه آبرویم هستم به تو بدهکار ،محتاج یک دعایم

ای کاش یک سحر هم راحت بیوفتد اینجا

در انتظار دیدار ....

خیمه نشین صحرا ،آرام جان زهرا ،هر جا که هستی ای یار ،محتاج یک دعایم

وقت اذان مغرب محتاج یک نگاهم ،ای روزه دار بازهم، محتاج یک دعایم

یا صاحب الزمان

با کدامین رو روز شمارش باشیم  

عصر ها منتظر صبح وصالش باشیم

سالهاست که منتظر سیصدواندی مرد است ،آنقدر مرد نبودیم

که یارش باشیم

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی            

چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی

خلیل آتشین سخن ،تبر به دوش بت شکن               

خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

برای ما که خسته ایم نه  ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی

تمام روز هفته را به انتظار جمعه ام

دوباره صبح، ظهر نه ...... غروب شد نیامدی

آقا اجازه خسته ام از این همه فریب            از های وهوی مردم این شهر نانجیب

آقا اجازه پنجره ها سنگ گشته اند              دیوارهای سنگی از کوچه بی نصیب

آقا اجازه باز به من طعنه میزنند                   عاشق ندیده های پر از نفرت رقیب

شیرینی وجود مرا تلخ میکنند                     فرهاد های کینه پرست پر از فریب     

اماما ! نه اعمالم لایق عرضه به شماست ونه چشمانم را رمق دیدن شماست ،خودت به یاریمان کن .

جمعه ای دگر می اید

من چشم انتظار بسوی تو

نزدیک به هنگام افطار است

مرا دعا کن وقت راز و نیازت ای مهربانم

من منتظر تا بخوانم ندبه ای دیگر

تا با  اشک چشمم

با زبان روزه

برای ظهورت دعا کنم

قلبم شکسته

روسیاهم

در این ماه خدا

میشود لایق دیدار شوم

میشود همراه

نسیم سحری

برایت از عشق بگویم

میشود در زمزمه های دعای سحرت

مرا به لحظها ی یاد کنی

میشود تا به نیم نگاهی قلب مرا

امیدوار کنی

میشود............